در جامعه ما به اصطلاح تمامی پروفیل‌های طولی را به نام قرنیز و یا زوار میشناسند که در بیشتر اوقات واژه‌ی درستی برای اطلاق به آن است. با تغیر در مدل‌های کابینت‌سازی و طرح‌های برجسته چوبی، رزینی و یا پلاستیک و پلی اورتانی تولید شده در این صنعت، ابزارها و پارامترهای جدیدی با نامگذاری متفاوت وارد این صنعت شده است. 

در این بخش سعی بر آن داریم که با تفکیک این چند دسته یکبار برای همیشه این مشکل را در نامگذاری حل نماییم. 

- قرنیز

قرنیزرایج‌ترین و کاربردی‌ترین پروفیل طولی در ساخت واحدهای ساختمانی است. این کالا در جنس‌های چوبی، ام دی اف، پی وی سی و یا گچی و سنگی وارد بازار شده است که تاثیر عمده‌ای در کادربندی و تفکیک بخش‌های مختلف واحد ساختمانی دارد. 

ابعاد هر قرنیز نسبت به حداکثر فاصله و دورترین فاصله از آن قابل تغییر است. به طرزی که قرنیزهای با عرض ۴،۵ سانتی متری را برای راهروهای باریک و فضای کوچک خانه و قرنیزهای با عرض حدود ۹ سانتی‌متری را برای سالن‌ها استفاده میکنند. 

معمولا در ساخت قرنیزهای ساختمانی سعی بر آن میشود که لبه پایین پشتی آن را زاویه‌دار‌ تولید کنند تا بخشی که به گوشه دیوار تکیه دارد به راحتی به دیوار تکیه کند. این ظرافت در تولید قرنیز به آن دلیل است که معمولا کنج دیوارها حاوی بیرون زدگی و یا گچ کاری نامنظم و غیرخطی است. پس قبل از خرید قرنیز خود میتوانید به راحتی پشت کار را نگاه کرده و فاکتوری قابل توجه را در سبد خرید خود لحاظ کنید. (طریقه نصب قرنیزهای چوبی)

- پاخور یا پاسنگ



پاخور یا پاسنگ کابینت تمامی ویژگی‌های یک قرنیز بدون لبه پشتی را دارد و کاربرد آن جامع‌تر است و نه تنها برای دیوار های بلند که برای برای کادربندی قسمت پایینی کابینت‌های مدرن امروزی به کار میرود. کابینت‌ها در گذشته به صورت ساده و صاف تولید میشد ولی امروزه با اتصال پاخورها شکل برجسته‌ی زیبایی به خود میگیرد. معمولا پاخورها نسبت به بقیه پروفیل‌های طولی عریض‌تر میباشند و دلیل آن این است که جلوه‌ی کار در بخش کمتر مورد توجه کابینت‌ها یعنی قسمت پایینی آن بیشتر شود. 


- تاج و زیرچراغی

تاج‌های کابینت همانطور که از نام آن پیداست تماما کاربرد پاخور کابینت را داشته که یعنی همان اشکال برجسته متصل شده به درب‌های کابینت میباشد. این پروفیل‌ها معمولا به صورت زاویه‌دار تولید و نصب میشوند که فضای بالای کابینت را به سقف متصل کنند. 

از دیگر کاربرد‌های اصلی تاج‌ها باید به زیباسازی سالن‌ها و اتاق‌های واحد‌های ساختمانی اشاره کرد. این کاربرد که برای عموم آشناتر است از سال‌های پیش‌تر وارد معماری و فضاسازی واحدها شده است که در مدل‌های ابتدایی خود از جنس گچ بوده و در شکل امروزی خود در مدل‌های چوبی و ام دی اف(MDF) و پی وی سی (PVC) تولید میشود. 

اصطلاح زیرچراغی به آن دسته از پروفیل‌هایی تعلق میگیرد که در زیر تاج‌های کابینت و یا قاب‌بندی صفحه‌ها و دیوارها متصل میشود. این دسته از پروفیل‌ها دارای عرض کمتری نسبت به قرنیز و پاخور و تاج میباشد و نسبت به ابعاد قابی که طراح در نظر دارد عریض‌تر و یا باریک‌تر میشود. 

انواع مختلفی از زیر چراغ در بازار تولید شده است که به کمک دستگاه سی ان سی (CNC) حتی میتوان طرح‌های خاص خود را نیز در تیراژ بالا تولید کرد. 

معمولا الویت خرید و انتخاب با قسمت‌های بالایی (تاج) و قسمت‌هایی پایینی (قرنیز و پاخور) میباشد و بعد از انتخاب طرح این دو قسمت اصلی میبایست به سراغ طرح قاب وسطی آن که زیرچراغ باشد رفت. این بدان معنی نیست که این دسته از پروفیل‌ها به صورت تنها کاربردی نداشته باشد که بسیاری از قاب‌های دکوراتیو واحدهای ساختمانی فقط به طور خاص از زیر چراغ ها بهره میگیرد. 

- زوارها

زوارها به صورت بسیار متنوعی در بازار تولید میشود و با پیشرفت صنعت تولید آن و به روز شدن دستگاه‌های سی ان سی(CNC) در مدل‌های چوبی و ام دی اف(MDF) و پلاستیکی و گچی و پلی اورتانی تولید میشود. این دسته از پروفیل‌های طولی به صورت باریک و در سایزهایی به عرض حداکثر ۴ سانتی متر تولید میشود که کاربردی کلی‌تری نسبت به زیرچراغ‌ها دارد. 

تفاوت عمده زوارها با زیرچراغ‌ها در ظرافت و ابعاد آن است و کاربرد آن در هر بخشی از سازهای چوبی و یا دکوراتیو میتواند باشد. از تزیین مبلمان‌های منبت تا ساخت پنجره‌ها و میزهای تزیینی میتواند بخش کوچکی از کاربردهای این پروفیل‌ها باشد. زوارها همانند بقیه پروفیل ها به صورت شاخه‌ای و یا متری فروخته میشود. 

در این بخش میتوانید تمامی مدل‌های پروفیل‌های طولی از جنس ام دی اف را مشاهده کنید. (مشاهده)